سلام دوستلار
ایام عید 87 توفیق یارم شد تا در شهر تاریخی خودمان (تبریز عزیز) از موزه قاجار در خیابان ششگلان دیداری داشته باشم که واقعا زحمات میراث فرهنگی و گردشگری تبریز را ستودنی و در خور تقدیر یافتم. راه ورودی به موزه از داخل کوچه ای نسبتا پهن و گشاد است که در گوشه جنوب غربی مجموعه قرار دارد و سمت شرقی دیوار به شیوه معماری آن دوران مرتب شده است. اما چیزی که توجه مرا موقع ترک موزه جلب کرد سر در ورودی موزه بود که در تصویر زیر خدمتتان تقدیم میکنم.
-1.jpg)
نکته اینجاست که سر در دیگری در گوشه جنوب غربی مجموعه متعلق به سازمان صنایع و معادن وجود دارد به شرح شکل زیر
-1.jpg)
حال شما قضاوت کنید که کدام سر در مناسب موزه قاجار است (اطلاعات بیشتر راجع به موزه قاجار تبریز در دیدار بعدی. انشاالله). گلن گوروشه دک
سلام بهرام جان
ReplyDeleteاز ديدن وبلاگت خوشحالم.من پنجم ابتدايي را در همين مدرسه شيخ عطار گذرانده ام. يادم هست عليرغم خانم معلم خوب، يك مدير بسيار سختگير و بدخلقي بنام خجسته داشتيم. صبح روزي كه مو هاي سر را كنترل ميكرد ، در همان بد ورود من از ترس تنبيه با كابل از مدرسه خارج شدم و كلي خاطرات بد و خوب از آن ايام دارم. در انتهاي كوچه اي كه مدرسه در آن واقع است يك ساختمان بزرگ قديمي و مخروبه وجود داشت كه گويا متعلق به والي تبريز در زمان يكي از پادشاهان قاجار بود و هركس مي توانست حداقل به حياط آنجا قدم گذارد. در يكي از روزهاي دوران دانشجويي براي تجديد خاطرات همراه چند دوست قديمي به مدرسه رفته بوديم كه يكي از دوستان شاغل در ميراث فرهنگي را كه براي نگهباني از ساختمان قديمي در آنجا اقامت داشت، ديديم. افرادي را هم ديديم كه مشغول مرمت پنجره‌هاي چوبي بودند. اطلاعات زيادي درباه ساختمان فوق بدست آورديم. از جمله اينكه پس از انقلاب اين ساختمان ظاهراٌ يكي از مراكز دولتي (احتمالا كميته يا سپاه) بوده و ...
واقعا جاي بسي تاسف است. درحاليكه هزينه ها و زمان بسيار طولاني صرف تعمير بخش بسياركوچكي از يك پنجره مي گرديد مي توان تصور كرد كه اين همه تخريب در چه مدت كوتاهي صورت گرفته است.
اميدوارم كه در اولين فرصت بتوانم از موزه قاجار كه احتمالا در همان ساختمان مرمت شده تاسيس شده است ديداري داشته باشم.
اسماعيل زادحسن